Zdrowie, medycyna

to - tam - to - to - tu - strona - klik - kliknij - https - to
Postać złośliwa 6 lutego 2014, Doktor No comments Postać złośliwa polega na stwardnieniu drobnych tętniczek. Stosunkowo wcześnie dochodzi do niewydolności nerek: hipo- stenurii, azotemii i wielomoczu wyrównawczego. Uszkodzenie drobnych tętniczek i naczyń włosowatych prowadzi do krwawień. Rozwija się stale narastające nadciśnienie zwane złośliwym lub nerkowym. Serce przerasta, lecz szybko dochodzi do jego niewydolności. Pewną formą zaburzeń ukrwienia ner-ki jest tzw. zespół dolnego nefronu, zwany również zespołem zmiażdżeniowym. Po rozległych urazach, zwłaszcza po zmiażdżeniach mięśni, często dochodzi do zatrzymania wydzielania moczu, a następnie do śmiertelnej mocznicy. Na sekcji stwierdza się niedokrwienie kory nerek, a przekrwienie substancji rdzennej. W świetle kanalików znajdują się zwykle wałeczki barwnikowe (mioglobina). Mechanizm powstawnia tych zaburzeń był przez długi czas niejasny. Obecnie uważa się, że główną rolę odgrywa niedokrwienie kory nerek wskutek zaburzeń naczynioruchowych. Jak wykazały zadania, w nerce znajdują się dwa rodzaje nefronów. Większość z nich ma wąskie naczynia odprowadzające krew z kłębka, co warunkuje wolny przepływ krwi przez naczynia kłębka, a tym samym obfitą filtrację. Niektóre nefrony, położone w dolnej części kory, tuż przy części rdzennej, posiadają szerokie naczynia odprowadzające, które ponadto nie dzielą się na naczynia włosowate, lecz przechodzą wprost w żyły. Powoduje to szybki przepływ krwi przez kłębki i skąpą filtrację. W stanach pourazowych dochodzi do skurczu naczyń kory nerek. Krew kieruje się wówczas przez dolne, przyrdzeniowe nefrony. Następstwem tego jest skąpomocz, a równocześnie ciężkie zwyrodnienie, a nawet martwica kory nerek. Postacie amastigota 15 lipca 2014, Doktor No comments Wykrywanie. Postacie amastigota (niebieskie, jajowate lub okrągłe, z wiśniowym jądrem i kinetoplastem) znajduje się w preparatach materiału pobranego w czasie biopsji węzłów chłonnych, śledziony lub szpiku kostnego, rzadziej w rozmazach krwi obwodowej, wydzieliny nosa lub osadu moczu (utrwalonych alkoholem metylowym, barwionym barwnikiem Giemsy lub Wrighta), w krwinkach białych. L. do- novani hoduje się in vitro w postaci promastigota w temp. 28°C na podłożach prostych, np. NNN natomiast dla uzyskania hodowli in vivo szczepi się chomiki krwią chorego. Spośród odczynów serologicznych z dobrym rezultatem stosuje się testy immunoenzymatyczne (ELISA), immunofluorescencji pośredniej, immunodyfuzji i immunoelektroforezy oraz aglutynacji bezpośredniej. Ostatnio wykorzystuje się też metody umożliwiające amplifikację kwasu nukleinowego (reakcja łańcuchowa polimerazy – PCR) w materiale uzyskanym w czasie biopsji węzłów chłonnych, szpiku kostnego lub skóry. Zwalczanie. Polega na niszczeniu różnych postaci rozwojowych moskitów z rodzaju Phlebotomus i Lutzomyia, ochronie pomieszczeń mieszkalnych przed dostępem owadów, stosowaniu repelentów, izolowaniu chorych ludzi i zwierząt, skrupulatnym badaniu krwiodawców (możliwe zarażenie w czasie przetaczania krwi) oraz wczesnym wykrywaniu i leczeniu leiszmaniozy. Postawa ciała przy pracy 23 maja 2014, Doktor No comments Wielka różnorodność zawodów i prac wykonywanych przez ludzi stawia różne wymagania odcinkowi lędźwiowemu kręgosłupa. Przyjęte klasyfikowanie poszczególnych grup zawodów i czynności jako: ciężkie, męczące, typu siedzącego itp., niestety nie koreluje w żadnym stopniu z napięciami i obciążeniami kręgosłupa w odcinku lędźwiowym. Prawidłowa postawa ciała to solidna stabilizacja kręgów w pozycji neutralnej dzięki odpowiedniemu napięciu mięśni, a więc takie ustawienie kręgosłupa, przy którym siła ciężkości oraz ciężar ciała są przenoszone wzdłuż długiej osi kręgosłupa. Ruchy kręgosłupa powinny być ograniczone do minimum, z wyjątkiem ruchów koniecznych, wykonywanych zresztą pod kontrolą silnych mięśni. W przypadku wykonywania prac ciężkich może być trudno spełnić wymienione warunki, jednakże siłom przenoszonym na kręgosłup zawsze można przeciwstawić silne, wspierające i stabilizujące go mięśnie.